5 Eylül 2008 Cuma

BİRiz...

Rüzgarın fısıltısı,ırmağın sesi,yağmur damlalarının vurması,şimşeğin gürültüsünde Benim Gerçeğimi duyabilirsin.Toprağın hissettirdiğinde,leylağın kokusunda,güneşin sıcaklığında,ayın çekiminde de.

Benim Gerçeğim-ve ihtiyaç anında en güvenilir yardımcın-gecenin gökyüzü kadar büyüleyici,bebeğin gülüşü kadar içten ve sade,kalp atışı kadar gürültülü ve Benimle bir aldığın nefes kadar sessiz.

Seni bırakmayacağım.Seni bırakamam.

Sen benim yarattığımsın,Benim ürünümsün,Benim kızımsın,Benim oğlumsun,Benim Amacımsın ve Benim...

KENDİMSİN.

Ne zaman huzur olan Ben'den ayrı olduğunu hissedersen,Beni çağır.

Orada olacağım.
Gerçekle.
Işıkla.
Sevgiyle.


(Alıntı;Tanrı ile Sohbet 1)

Hiç yorum yok: