26 Eylül 2008 Cuma

Sevgili annem,sevgili kedim,sevgili bilgisayarım...

Kocaman kız oldu benim güzeller güzelim...ağacın dalında kendi kuyruğunu yakalamaya çalışırken çok komik gözüküyor...biaralar evden dışarı adımını atmıyordu hatun çünkü bir başka kediden fena halde dayak yemiş ve özgüvenini kaybetmişti:))önceleri üzülmüştüm ama biraz da iyi oldu...sabah çıkıp gece yarısı eve gelir olmuştu artık...nerelerde dolaştığı neler yaptığı belli değildi...aaa ne bu kardeşim böyle, otel mi burası...(annem gibi konuştuğumu hissettim birden)

Çok şükür buradayım...Bilgisayarımın başında,sayfamda yada sevdiğim arkadaşlarımın sayfasındayım yine...Yaklaşık 10 gündür bilgisayarım bir bavulun içinde idi...En son, bilgisayarımı kocaman bir bavula konmuş,annemin elinde götürülürken gördüm .Kendisi ile aramız bozuktu da...yeni barıştık.:))Ah be annecim...hadi bana kızdın,yada küstün...anladık ama o koca bilgisayarı ben uyurken ne arada söktünde elbise gibi tüm parçalarını bavula sıkıştırıp götürdün...yada neden götürdün?

Yok yok...artık kabul ediyorum; 50 yaşına da gelsek onların hala küçük çocuklarıyız işte...kendi kafasına göre cezalandırdı beni işte:))Seviyorum bu kadını...hemde çok seviyorum.

2 yorum:

Boncukçu dedi ki...

Ya ben de Minnoş'u o yüzden çıkarmıyorum işte. Ev kedileri biraz saf oluyor, dayak yer, geri de dönemezse diye. Seninki dönmüş gene iyi, çok da formda ve keyifli görünüyor.

Gölgecik dedi ki...

Doğru olan sizin yaptığınız.Bazen günlerce gelmiyor ve ozaman aklıma kötü şeyler geliyor ister istemez ama sokağa da alıştı bir kere evin yolunu ancak acıktığı yada hava yağmurlu olduğu zaman hatırlıyor:))