27 Ocak 2008 Pazar

Teşekkürler...

Sevgili Handan Hanım'ın "Bereket..." başlıklı yazısı ile başladı tanışmamız.Blog sayfasını ziyaret ettiğimde ise benim en çok zorlandığım,çözemediğim bir konu ile ilgili yazısını okudum ve hiç çekinmeden,hiç düşünmeden içinde bulunduğum durumu biraz da "beni anlayabileceğine" olan inancımla yazdım,sordum,dertleştim.Ne garip değil mi?...En yakınınızda bulunan bir arkadaşınız,dostunuz,sevgiliniz,anne/babanız sizi anlayamazken ve sizi sizinle başbaşa bırakmayı tercih ederken, daha önce hiç görmediğiniz,konuşmadığınız,tanışmadığınız birinin "sizi anlayacağına"inanıyor...yürekten inanıyor ve birdenbire o insanla "özelinizi"paylaşıveriyorsunuz.

Acaba bana,ne büyük bir iyilik ve dostluk yaptığının farkında mıdır?

Ben ki;çözemediklerim,anlayamadıklarım,anlam bulamadıklarım,yalnızlığım,sevgilerim,nefretlerim,öfkelerim,özlemlerim,söyleyemediklerim,yazamadıklarım yüzünden alkolün dibine kadar vurmuş,"insanlığı ve insani duyguları hariç"elinde kalan herşeyi ve herkesi kaybetmiş,kendi kendine "hiç olmazsa öbür tarafta mutlu olayım" diyerek intihar edebilme cesaretini gösterememiş ama hergün "ölmek" için dua etmişken,sihirli bir el ve hissettiğim güzel bir yürek sayesin de hayata sıfırdan başladım."Sen bana beni tanımadığın halde yardım ettin...ben de seni mahçup etmeyecek ve ayağa kalkacağım" dercesine...

Sanki o melek,duyuyordu benim sorularımı yada farkındaydı neye ihtiyacımın olduğunu da ,her yeni yazısın da soramadığım soruların cevaplarını ve "bi bakın bakalım" diye başlık koyduğu köşesinde aradığımı buluyordum.Aynı,başucu kitabı gibi okuduğum "düşlerimdeki yaşam"yazı serisi ile sevgili Nilambarı ve yıllardır gitmek istediğim halde hep bir engelle karşılaşıp gidemediğim ama bu sefer tüm engelleri kolaylıkla aşıp gidebildiğim ve bana sevgiyle tüm bildiklerini öğreten sevgili öğretmenim Serap Hanım'ı bulduğum gibi...

Teşekkür ediyorum sevgili Handan Hanım.."melekle" tanışmama vesile olduğun ve o harika yazıların için...teşekkür ediyorum sevgili nilambara...düşlerimdeki yaşam serisi ile umutlarımı tekrar yeşerttiğin için...teşekkür ediyorum sevgili öğretmenim...beni Reiki ile tanıştırdığın ve bu adımda yanımda olduğun için...teşekkür ediyorum sevgili "melek"...sessiz sorularımı duyduğun,paylaştığın,öğrettiğin ve herşeyden önemlisi varlığın için...ve şükürler olsun canım Tanrım...herşey için... şükürler olsun.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Sevgili Gölgecik,
sabah sabah ne desem ki.. Ben de sana teşekkür ederim, hayatıma yeni kapılar açma yolunda senden gelen işaretleri gönderdiğin için..

Benim de hayatıma dokunan insanlar:
Handan: pek sevgili gönülden arkadaşım, ablam, tekamülünü adım adım gözleyip içim sevinçle doluyor;
Serap: Geçen yıl bu vakitler hayatıma sihirli değneğini dokundurmuş bir güzel insan, hayatımın akışını değiştiren çalışmalar yaptım onunla; Nilambara: Yazılarını sevgiyle, keyifle okuduğum, öğrendiğim bir bol gönüllü kadın..

Şunu söylemek istiyorum: Ben ne zaman allaha "allahım lüfen bi yardım, bi ışık, bi işaret.." desem anlamam için bi işaret geldi, yardım meleklerim incelikle hayatıma girdi..

Biz neye hazırsak o da bizim için hazır oluyor.. Yeter ki farkında olalım..
sevgimle kucaklarım..

Nilambara dedi ki...

Sevgili Gölgecik,
İnanıyorum ki top yere ne kadar sert çarparsa o kadar yükseğe fırlar... Yaşadığın bu güzel yükseliş için tükenmenin sınırlarına gelmen gerekiyordu belki de... ne mutlu ki sınırdan büyük bir zaferle döndün :)

ben teşekkür ederim umutlarını yeşerttiğin ve hayata sıkı sıkı sarıldığın için... hayat sıkı sıkı sarılmayı hakediyor, biz ona ne verirsek bize aynen geri veriyor... Lütfen, HAYATA SEVGİYLE, UMUTLA GÜLÜMSEMEYE DEVAM ET... :)

ve gönül dolusu sevgiler Sevgili Cheetos :)

Adsız dedi ki...

sevgili gölgecik

senin bu yönünü uzun zamandır bildiğim için hiç yadırgamadım.çünkü sen tanıdığım bir çok insandan daha güçlüsün.

sevgilerle...

Handan Demiralp dedi ki...

Ben belki en sona kaldım; bu gibi durumlarda bir adım geride durup saygıyla gelişimi ve dönüşümü izlemeyi sevdiğimden olsa gerek... Güvenmediğim, inanmadığım hiçkimse ile zorlama ilişkiler kurmamayı seçerim, evvelâ kendime yalan söyleyemediğimden... Ama ben sana güvendim ve inandım, bu sebeple yazdım. Başardığını görmekten daha güzel ne olabilir ki? Üstelik hayatına dokunanlar benim de değerli dostlarım, onlarla zenginleşir ve çoğalırım. Aynı bütün içinde parça olabilmek gerçekten harika bir his, insana müthiş bir güç veriyor. Kutluyor ve izliyorum... Teşekkürüne teşekkürle...